De 50 tinten grijs van introversie naar extraversie

Introvert en Extravert gedrag staat vaak lijnrecht tegenover elkaar en de types lijken elkaar vaak niet te begrijpen. Met wat begrip voor elkaar kunnen ze best samen door een deur, uiteraard de extravert voorop.

Introversie wordt vaak gelijkgesteld met verlegenheid, maar die twee eigenschappen zijn heel verschillend. Inderdaad gaan de twee niet zelden samen, maar verlegenheid is te overkomen, terwijl introversie een karaktertrek is met genetische componenten.

Verlegenheid komt meestal voort uit een gebrek aan zelfvertrouwen of een negatief zelfbeeld. Ook beperkende overtuigingen (limiting beliefs) zijn vaak de oorzaak. Aan deze zaken is met techniek en therapie wat te doen.

Extraversie lijkt de norm maar toch zijn de types gelijkelijk verdeeld over de bevolking. De kans is groot dat in een drukke metropool meer extraverten voorkomen en op het rustige platteland meer introverten. Maar daar zijn geen harde cijfers van.

In persoonlijkheidstesten als The Big Five (zie o.a. 123test.nl/bigfive) wordt gemeten hoe Extravert je bent aan de hand van vragen. Scoor je laag op de Extraversie schaal dan heb je een overwegend Introvert karakter.

Wat geeft je energie?

• Introverte mensen hebben tijd alleen nodig om zich weer op te laden. Ze zijn gevoeliger voor veel prikkels en hebben een intense interne gedachten- en gevoelswereld. Ze denken graag na over wat ze aan anderen gaan zeggen.
• Extraverte mensen krijgen energie door de omgang met anderen. Ze hebben veel prikkels nodig en denken op zichzelf minder vaak over allerlei zaken en gevoelens na.
  Ze denken terwijl ze praten of stellen hun gedachten bij tijdens de interactie met anderen.

Fysieke oorzaken

• De oorzaken van Introversie en Extraversie zijn niet de omgeving maar de genen. Er zijn aantoonbare oorzaken waarom mensen aan de ene of andere kant van de schaal zitten. Het verschil zit hem voor een groot deel in de neurotransmitters die o.a. de bloedtoevoer voor delen van de hersenen reguleren.
• Introverte mensen zijn meer met interne processen bezig en daarbij speelt acetylcholine een belangrijke rol. Hierdoor worden ze gemakkelijk door teveel prikkels overmand.
  Bij extroverten is de oriëntatie extern gericht en hun hersenen gebruiken daarbij dopamine en adrenaline. En die stoffen passen bij opwinding en stimulatie.

In experimenten werd beide types een taak voorgelegd waarbij ze een koptelefoon op kregen, waarvan ze zelf het geluidsniveau konden regelen. De introverten prefereerden gemiddeld 55 dB terwijl de extraverten boven de 70 dB zaten.

Allebei gezellig maar anders

• Extraversie kenmerkt zich als het verlangen om (veel) met (veel) mensen om te gaan. Extraverte mensen vinden anderen om zich heen fijn en doen daar hun energie op. Ze worden gestimuleerd door anderen. Zijn ze een langere periode alleen, dan voelen ze zich een beetje ongelukkig en gaan zich sneller vervelen. Ze hebben doorgaans veel en meer oppervlakkige contacten.
• Introverten genieten echt wel van mensen om zich heen, maar meestal in kleinere gezelschappen of 1-op-1 met volle aandacht voor elkaar. Daarbij kunnen ze heel intens en geanimeerd zijn, met name als ze over hun passie mogen praten. Wordt de groep groter en luidruchtiger, dan worden ze overprikkeld. Ze hebben dan even rust nodig om weer energie op te doen. Ze zoeken graag diepere verbanden met anderen. Een kleine en hechte kennissenkring is kenmerkend.

Samen met begrip

Beide types komen – met gradaties (de 50 tinten grijs) – gemiddeld gelijk voor.

De typen kunnen best wat meer begrip voor elkaar tonen. Extraverten zijn niet alleen luidruchtig en introverten niet alleen stil.

Introverten hebben vaak een rijker innerlijk leven en extraverten hebben meer hun hart op hun tong en denken terwijl ze praten.
Vraag een extravert niet te vaak om gezellig 1-op-1 te praten. Laat ze even opladen in een drukkere groep om daarna beter met een rustige introvert te kunnen communiceren.

De meeste extraverten zijn niet bang om een confrontatie – inhoudelijk en niet agressief – aan te gaan, terwijl de meeste introverten zich in dat soort situaties meestal op de vlakte houden. Maar de context waarbinnen beide typen zich uiten, maakt het grootste verschil. Een groep bekenden of vreemden maakt voor een extravert niet uit, maar voor een introvert is het een wereld van verschil.
Vraag een introvert niet steeds weer om gezellig bij de drukke groep te komen zitten. Als ze weer even rust hebben gehad, dan komen ze vanzelf weer om even gezellig met de extroverte vrienden om te gaan.

Ambi-wat?

De typen zijn geen zwart-wit uitersten maar een schaal van eigenschappen. Daarom wordt ook vaak van Ambivert gesproken omdat beide typen zich afhankelijk van de context tegengesteld lijken te gedragen.

Klassieke voorbeelden zijn een extravert die langere tijd alleen kan zijn, terwijl hij/zij in het werk of een passie op kan gaan. Vervolgens is er behoefte aan een groep mensen om zich heen om weer op te laden. Aan de andere kant kan een introvert zich best prettig voelen tijdens een presentatie voor een groep, als er daarna even afzondering mogelijk is om bij te komen.

Evenmin zitten er in de kroeg alleen extraverten en in de bioscoop alleen introverten. In een rustige bruine kroeg tref je ongetwijfeld wat meer introverten aan dan tijdens een uitgelaten popconcert, maar dat is nooit proefondervindelijk aangetoond, voor zover bekend.

Conclusie

Probeer introverten niet over te halen om meer extravert te laten zijn en vise versa. Beiden hebben hun eigen kracht.
Extraverten zijn beter uitgerust om snel te reageren in crisissituaties. Maar ze hebben de concentratie op de innerlijke wereld van introverten nodig om zaken rustig door te denken. Samen komen ze verder.

Zie ook Fundamenten van PG: Identiteit.

Literatuur.

• Quiet: The Power of Introverts in a World That Can’t Stop Talking, Susan Cain
• Introversion: Embrace the Gift of Introversion and Live the Life You Were Meant to Live, Thibaut Melisse
• Your Brain Has a Bent – Not a Dent, Brewer/Taylor