Alone we can do so little; together we can do so much.
Alleen kan je weinig doen; samen kunnen we zoveel bereiken.
Helen Keller
De mensheid is dominant geworden door samenwerking. Als sociale dieren zijn we zo succesvol dat we inmiddels met 8 miljard exemplaren uit onze levensruimte puilen.
Ons succes hebben wij te danken aan het samenwerken in sociale organisaties als het gaat om veiligheid en voedsel, het oplossen van gemeenschappelijke problemen, zorg voor kwetsbaren, etc.
De bijdrage van elk individu lijkt nietig, maar dat is geen argument om niets te doen. Geef het goede voorbeeld, niet om extra braaf over te komen, maar vanuit je eigen normbesef. Ieder van ons heeft de verantwoordelijkheid om bij te dragen aan het welzijn van anderen. Wanneer je alleen aan je eigen belangen denkt dan dwaal je af in een narcistische richting.
Eerst kijken naar mogelijkheden voor samenwerken
Wanneer je een bepaald doel wilt bereiken, dan kan je in je uppie aan de slag gaan. Maar meestal kom je er achter dat je mogelijkheden beperkt zijn. Door samen te werken met gelijkgestemden kan je vaak meer bereiken.
Alone you go faster. / Alleen reist je sneller.
Together you go farther. / Samen kom je verder.
Maar laat dat je niet tegenhouden om zelf initiatieven te ondernemen. Gebruik je proactieve initiatief om anderen te interesseren en samen doelen te stellen die inspireren. Een team geeft je meer tijd, kennis, vaardigheden en onderlinge steun.
Ego
Een veel voorkomend probleem bij samenwerking aan initiatieven is het ego van de betrokkenen en met name van de leidinggevende(n). Degenen die een persoonlijke visie realiteit willen maken beschouwen feedback over die visie, doelen en middelen als een aanval op hun persoon.
Mensen met een robuust ego voelen zich zelden persoonlijk aangesproken door feedback. Open staan voor de mening van anderen is een vorm van emotionele volwassenheid. Is de ‘kritiek’ onterecht, dan is het enkel een opinie van een ander waar je wel of niet wat mee kan.
Wie was Hellen Keller?
Hellen Keller werd geboren in 1880 in Alabama in de VS. Ze werd als peuter van nog geen 2 jaar doof en blind door een ziekte. Via een beperkte gebarentaal met aanrakingen in haar hand leerde ze met anderen te communiceren. Later kreeg ze de steun van een lerares die haar levenslange vriendin werd. Die hielp haar om – als eerste doof-blinde – een kunstopleiding op HBO niveau te voltooien. Hellen Keller zette zich vervolgens in voor andere mensen met een beperking. Ze werd een gerespecteerde auteur van 14 inspirerende boeken en gaf veel lezingen.