De wet van Parkinson geeft aan, dat “onderhanden werk de beschikbare tijd vult“. Als je ergens een week de tijd voor hebt, dan doe je het rustig aan. Maar meestal werk je harder tijdens de laatste dag of dagen wanneer de urgentie toeneemt. Als je voor dezelfde taak maar drie dagen hebt, dan begin je gelijk met een gevoel van urgentie en deel je je tijd beter in.
Sommigen gebruiken dat argument voor motivatie (“ik werk beter onder druk”) om taken op het laatste moment af te raffelen. De kwaliteit van het product lijdt daar meestal onder en uiteindelijk doet die (beperkende) overtuiging afbreuk aan het werk en de kwaliteiten die anderen in hen zien.
Het is meestal een kwestie van planning. Deel taken op in discrete stappen (met bv. een checklist) zodat je beter kan inschatten hoeveel tijd deeltaken vergen. Voor elke deeltaak kan je ook een outline van stappen maken waardoor je beter kan inschatten waar de knelpunten zitten en wat extra tijd vergt. Ook de urgentie is daarmee in stappen op te delen.
De Hack
Gebruik de wet van Parkinson voor je eigen deadlines om taken af te ronden voordat ze extern nodig zijn. Knip elk probleem op in zoveel hapklare brokken (discrete Taken) als effectief is. Dat geeft je de tijd voor de uiteindelijke deadline om het eindproduct nog een keer kritisch na te kijken. Perfectie kan verlammend zijn maar de tijd inbouwen voor een evaluatie voor oplevering kan de kwaliteit van je product aanzienlijk verhogen.
